بررسی تاثیر اسانس دارچین، رزماری و آویشن شیرازی بر سویه های ویروسی عامل عفونت گوارشی منتقله از غذا

سابقه و هدف: فرآورده های گیاهی و ادویه جات، که از گذشته به صورت پودر، اسانس و عصاره مورد استفاده قرار گرفته اند واجد ترکیبات ضدمیکربی و قابلیت کاربرد به عنوان نگهدارنده های طبیعی خوراکی می باشند. در مطالعه حاضر، تاثیر ضدویروسی اسانس های دارچین، رزماری و آویشن شیرازی بر عفونت زایی سویه های نورو ویروس، کلسی ویروس گربه (fcv) و نوروویروس موش (mnv)، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، هر کدام از ویروس ها در تیترهای حدود tcid50/ml log 8-7، به طور جداگانه، با غلظت های مختلف اسانس ها مخلوط شده و به مدت 2 ساعت در 4 و 37 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شدند. عفونت زایی ویروس های بازیابی شده از طریق ارزیابی کشت سلولی بررسی گردید. یافته ها: در 37 درجه سانتی گراد، اسانس دارچین در غلظت 3 درصد، اسانس رزماری در غلظت 5/2 درصد و اسانس آویشن شیرازی در غلظت 1/0 درصد تیتر fcv را، به ترتیب، به میزان 38/2، 38/3 و tcid50/ml log 51/4 کاهش داده و تاثیر آن ها در غلظت های پائین تر کاهش یافت. هم چنین، غلظت های مختلف این اسانس ها موجب کاهش تیتر mnv به میزان tcid50/ml log 44/1-25/0 گردید. حداکثرکاهش تیتر fcv طی تیمار ویروس در 37 درجه سانتی گراد با غلظت 1/0 درصد اسانس آویشن شیرازی (به میزان tcid50/ml log 51/4) به دست آمد. استنتاج: کاهش مشاهده شده در تیتر عفونت زایی سویه های نوروویروس توسط اسانس های مورد بررسی، پتانسیل این اسانس ها را برای کاربرد به عنوان نگهدارنده های طبیعی جهت ارتقای سلامت و عمر نگهداری مواد غذایی آشکار می سازد.